Nu ben je weg

(Jetzt bist du weg)

tekst: Uwe Fahrenkrog-Petersen & Nena Kerner
vertaling: Ruben Landman

Vanmorgen heb ik even met jou gebeld
Ik wilde je alleen vragen hoe ’t gaat en wat je doet
Meteen heb ik gemerkt: je bent niet alleen meer
Je was ontwijkend, hé, wat dacht je nou?
Er was iets bijzonders en ik wist ‘ik ga dood hier’, dat was klip en klaar
Er lag iemand daar naast jou

refrein:
En nu ben je weg, komt niet meer
En vrienden zijn doet ons zo zeer, nou en?
Wat kan ik doen? Moet ik jou uit de weg gaan?
En nu ben je weg, ah
Ik weet niet, is ’t mijn eigen schuld, misschien?
Ik hoop toch echt dat ik je ooit eens vergeten kan

Wij tweeën zouden echt onafscheidelijk zijn
Paar weken terug ontdekten we al: het gaat niet meer
We zouden niet jaloers of ruziënd kappen
Wij wilden echt goede vrienden zijn
Ik voelde me toch zo verlaten
Toen van die jaren maar weinig overbleef
Terwijl ik zo veel om je geef

refrein

Als we mekaar dan ooit weer eens zien
Gaan we dan samen nog op een andere manier weer door, misschien?
Door, misschien?

refrein

Dat ik je ooit eens vergeten kan