Eén kleine stap
(Just One Step; uit: Songs For A New World)
tekst: Jason Robert Brown
vertaling: Ruben Landman
Arie,
Ik sta buiten, Arie.
En ik kom er niet meer op terug.
Je koopt dus geen bontjas voor mij?
Nou, dat is best, Arie.
Want ik kreeg ook al geen hond
Niet dat ik veel van je vraag,
Zoals een huis in Den Haag.
Alsof je ’t niet kon betalen…
Vertel wat nieuws!
Ik kibbel maar niet om die jas,
Dus laat maar gaan, Arie.
Als je daar een puntje van maakt,
Nou goed, dan weten we dat.
Maar, Arie, maak je borst nat,
Want ja, het is nu tijd voor actie.
Dit ga ik doen:
Goed, je wilt me kennelijk niet meer.
Ben niet meer zo jong en sensueel.
Prima hoor, je deed me vaker zeer.
Dus zeur ik maar niet
En ik laat ook geen traan,
Ik krijg immers toch niet wat ik wilde.
Dus zet ik gewoon die ene stap,
Eén kleine stap
En Arie,
Door die stap ben ik vrij.
Kleine stap,
Jij zit niet in de penarie.
Ik ben vrij
En dan ben jij vast blij.
Da’s toch simpel, Arie?
Kijk maar…
Jij vindt dit misschien een grap?
Nou, ’t is geen grap, Arie.
Arie…
Ik heb geloof nu al publiek,
Zo’n tachtig man maximaal.
Leuk item voor het Journaal.
Ma, is daar het Shownieuws al?
En Albert ook.
O, hai Albert!
Nu maak ik je moeder niet meer ziek,
Want ze vond me toch al niet zo leuk.
Kijk, ze gooit juwelen naar ‘t publiek!
Zeg het woord maar en dan kom ik terug,
Maar tot dan herinner ik mij eraan,
Dat ik zo weer kan gaan, want met
Eén stap,
Eén kleine stap, en Arie
Met één stap, adios.
’t Is één stap,
Lieverd, dat klinkt toch raar, nie?
Geen grimas,
Geef nu maar op, die jas.
Ik zeg het je nu, hé Arie,
Hier ben (ik)…
Oeps, bijna weg, Arie.
Die moeder van je vier kinders,
Uiteengespat op de winkelstraat.
Da’s geen fraai gezicht, Arie
En da’s ook jouw fout!
Oké, jij verdient de centen,
Da’s iets waar ik nooit om loog.
En als jij niets wilt verbrassen –
Jouw goed recht.
Maar jij kocht toch ook het penthouse,
Hier op zesenvijftig-hoog.
Nou tot ziens, schraper, tot ziens.
Dacht je dat ik niet afweet van haar?
Nou, toch wel, Arie.
Dacht je dat ik daar niets van weet,
Van de onzin die jij
Steeds verkoopt over mij:
Ik ben wanstaltig
En dik
En veeleisend,
Een bemoeial,
Een jeweetwel.
Het is vast waar.
Dit is waar ik thuishoor, ga je gang.
Waarom zeuren?
Waarom treurig zijn?
Kijk nou, Arie,
Iemand wordt al bang.
Let op de wind
En ik land in ’t publiek.
Geen geklaag meer,
ben trashy en ziek.
Wat een geweldige klote-ervaring, zeg.
Eindelijk, Arie, krijg ik ‘s wat aandacht.
En ’t is één stap,
Kijk eens waar één step je brengt.
Met één stap ga je omhoog.
O, ’t is één stap,
Weg van de man die jou wil.
Fuck die jas,
Geef ’m aan haar, ik pas.
Nou goed, tabee,
En Arie, kijk ik zweef.
Arie,
O, ik meen het, Arie.
Arie!