Auteur: Ruben Landman

(In The Winter)

tekst: Janis Ian
vertaling: Ruben Landman

De dagen gaan wel,
Want ik kijk ’s middags veel naar de tv
Als ik vereenzaam
Dan zijn er and’re stemmen,
And’re kamers hier vlakbij.
Ik ben niet bang.
Telefonistes
Zeggen mij de tijd
Dat breekt weer de dag
D’r is altijd radio,
Per telefoon praat ik vaak met God:
Bel-en-bid.
Bent U daar?
Zeg het maar
Bent U daar?

En in de winter extra dekens, het is koud
Maak de kachel, ik word oud
Ik ben wijzer nu, dat wel, maar nog steeds stapelgek
Als ’t gaat om jou

Ik trof je vrouw
Ze lijkt me lief, wat jong misschien?
Het ging per ongeluk
’k Had nooit verwacht dat ik je weer zou zien
Je oogt gezond
Ik ben niet bang
Je hebt een prachtig huis
’t Is echt een plaatje
Nee, ik woon alleen
Ik vind het beter zo
Je weet nog vast wel dat ik niet bepaald
Van feestjes hou
Nachten weg
Leuke vrouw
Je hebt een leuke vrouw

En in de winter extra dekens, het is koud
Maak de kachel, ik word oud
Ik ben wijzer nu, dat wel, maar nog steeds stapelgek
Als ’t gaat om jou

En in de winter extra dekens, het is koud
Maak de kachel, ik word oud
Je bent bij haar nu, ach ja
Ik woon alleen voor altijd
Niet meer samen, nu.

(Heaven And Hell)

tekst: Björn Ulvæus
vertaling: Ruben Landman

Je stond daar voor een schilderij
Intens te kijken, je hoofd gefronst
In gedachten verzonken
Of je ’t niet goed begreep
En ineens toen draaide je je om
En ik keek je recht aan
En was verdronken
En al die betweters met
Hun luide kritiek
Ik hield me vast aan jouw gezicht
En jij voerde mij door ’t publiek

En God weet: jij leidt me door
Hemel en hel
Ultiem genot
En diepte van de wanhoop
Dat gaat nu altijd zo
Sinds ik voor je viel
Verliefd gepraat
En bittere gevechten
Maar zien we elkaar
Dan zwicht ik voor ’t wonder
Die uren: ademloos en stralend
En God weet: jij leidt me door
Hemel en hel
Hemel en hel

‘Sorry, maar ik moet nu gaan’
Dat nare moment komt nog steeds
Te vroeg, zonder mankeren
Ik trek snel een badjas aan
Ik voel de kou van teleurstelling
En van woede, mijn hart is gebroken
Dan zoen jij mij zo teder
En grijp je me vast
En sluit je de deur, dan
Voel ik me nog altijd goed

En God weet: …

(Till dig)

lyrics: Marie Nilsson
translation: Ruben Landman

I want to wake up in my dreams
and my mystery shall be yours
all my love desires in those crystal rivers
flow to you, whom I love
I will be yours

So take me now to your countries
where the dreams will come true
where all the love is, and my bashful hands will
go to you, whom I love
I will be yours

(Immer weiter)

tekst: Nena Kerner
vertaling: Ruben Landman

O, mijn ongeduld is zeker nog een heel klein deel van mij
Dat zal ook wel een heel klein beetje blijven
Maar in de tussentijd, tot ik weer geduldig ben,
Moet ik toch mijn tijd met ongeduld verdrijven

Steeds maar verder, steeds maar verder
Steeds maar verder, steeds maar verder

refrein:
Want ook het leven gaat gewoonweg steeds maar verder
En ook dit leven gaat gewoonweg steeds rechtuit
En ook dit leven gaat gewoonweg steeds maar verder
Want wie verder wil, moet verder steeds rechtuit

Ik stuur je al mijn wensen
Ik stuur je ook een groet
Omdat ik per ongeluk expres net aan je denken moet
Ik stuur je al mijn liefde
Ik stuur je alles wat je wilt
Maar voor nu moet ik helaas maar weer eens gaan

Ik wil verder, steeds maar verder
Ik wil verder, steeds maar verder

refrein

(Jetzt bist du weg)

tekst: Uwe Fahrenkrog-Petersen & Nena Kerner
vertaling: Ruben Landman

Vanmorgen heb ik even met jou gebeld
Ik wilde je alleen vragen hoe ’t gaat en wat je doet
Meteen heb ik gemerkt: je bent niet alleen meer
Je was ontwijkend, hé, wat dacht je nou?
Er was iets bijzonders en ik wist ‘ik ga dood hier’, dat was klip en klaar
Er lag iemand daar naast jou

refrein:
En nu ben je weg, komt niet meer
En vrienden zijn doet ons zo zeer, nou en?
Wat kan ik doen? Moet ik jou uit de weg gaan?
En nu ben je weg, ah
Ik weet niet, is ’t mijn eigen schuld, misschien?
Ik hoop toch echt dat ik je ooit eens vergeten kan

Wij tweeën zouden echt onafscheidelijk zijn
Paar weken terug ontdekten we al: het gaat niet meer
We zouden niet jaloers of ruziënd kappen
Wij wilden echt goede vrienden zijn
Ik voelde me toch zo verlaten
Toen van die jaren maar weinig overbleef
Terwijl ik zo veel om je geef

refrein

Als we mekaar dan ooit weer eens zien
Gaan we dan samen nog op een andere manier weer door, misschien?
Door, misschien?

refrein

Dat ik je ooit eens vergeten kan

(Gabriellas sång; uit: Så som i himmelen/As If In Heaven)

tekst: Py Bäckman
vertaling: Ruben Landman

Voortaan is het leven van mij
Ik heb weinig tijd hier op aarde
Mijn verlangen bracht me dicht bij
Wat ik miste maar wel bestond

Dit is toch de weg die ik koos
Mijn geloof dat zich openbaarde
En dat toonde een heel klein deel
Van de hemel die ik niet vond

Ik wil voelen dat ik leef, zolang als ik besta
Ik ga steeds gewoon mijn gang
Ik wil voelen dat ik leef, ben overtuigd van mijn belang

Wie ik was, daar dacht ik wel aan
Maar een tijdlang liet ik het sluimeren
Misschien had ik geen enkele keus
Slechts de wil om weer te bestaan

Ik wil lekker leven nu ik mij hervind
En nu ben ik sterk en vrij
Zie hoe licht van duister wint
Ik ben hier en mijn leven is van mij
En de hemel die moet bestaan
Tref ik vast wel ergens aan

Ik wil voelen dat ik heb geleefd

(In nije dei)

tekst: De Kast (S. Broersma, K. Bode, S. v.d. Ploeg, P. v.d. Ploeg, N. Outhuijse)
vertaling: Ruben Landman

De nacht is voorbij, het staat de zon vrij omhoog te gaan.
Straks wordt het dag; de ochtend te nieuw om stil te staan.
Het leven was wrang, het wachten te lang, maar het neemt een keer.
Wees maar niet bang, nooit meer bang; dat hoeft niet meer.

Er zal geen dag beginnen, dat ik niet bij je ben.
Geen klok tikt meer voor ons zonder zin.

refrein:
Geef me je hand, geef me je hart.
Durf je ’t met me aan?
Hier is mijn hand, hier is mijn hart.
’k Geef aan jou mijn bestaan.
Lang was het koud en donker, straks komt de dag
die het licht vermag, ’t is een nieuwe dag.

Ik wist het niet goed; de weg die ik ging, was ellenlang.
De tijd die er was, het hart dat ik had, was in bedwang.
Ik gaf mij aan jou en vond me in jou, opnieuw is het ‘wij’.
Dat die liefde bestond, twee mensen bond; toch vogelvrij.

Er zal geen dag beginnen, dat ik niet bij je ben.
Geen klok tikt meer voor ons zonder zin.

refrein

(Efter regnet)

lyrics: Mats Nörklit
translation: Ruben Landman

Listen, the rain has
ceased falling, and
look, now the air is clear and blue,
it is pleasant breathing.

See, finally the
sun’s breaking through, and
juggles with ev’ry leaf and stalk.
The earth is smelling new,
the sun is shining here for you.

All is so quiet,
all comes to life
again.

Still lies the sea, ’twas
beaten by rainfall, and
see, how the sky is glittering
in that waving mirror…

Here comes a breeze that’s
icy at first, and
see, how the bay is freezing…
In a minute now
warmth will be right there somehow.

The sun is awake now,
the sun has come back
again.

Just now ’twas dark and
cold here at home, and
silence and frost were in this place.
All was closed and locked up.

Now we can open
doors towards the sunshine,
now all the light may enter.
Now the rain has passed,
now the cold gets out at last.

Here we can stay, and
here we can live
again.